Trainingsmethode

/Trainingsmethode
Trainingsmethode 2017-01-15T12:09:19+00:00

Het Genwakai karatedo is een vorm van budo. Dit houdt in dat het karate getraind wordt als zelfverdediging, waarbij het lichaam door training wordt omgevormd tot een wapen, zodat men in staat is zichzelf te verdedigen in een situatie waarin men het risico loopt zelf het leven te laten.

Genwakai wordt getraind volgens de principes van bunbu ryodo, dat grofweg in het westen wordt geïnterpreteerd als het zwaard en het penseel. Naast een serieuze fysieke studie (bu) is aan de andere kant ook een serieuze mentale studie nodig (bun). Beiden complementeren elkaar en vormen een éénheid.

Het unieke aan Genwakai karatedo is haar wetenschappelijke benadering van het karate. Ze gaat uit van een aantal theorieën (fundament theorie, proces van vooruitgang etc.) en heeft daarop haar trainingssysteem gebaseerd. Grofweg kan de ontwikkeling van technieken verdeeld worden in vier fases. De eerste is de ontwikkeling van perfect basis technieken; de tweede fase is het eigen maken van deze technieken; de derde fase is het leren gebruiken van deze technieken; de vierde en laatste fase is wederom trainen van de basis technieken, omdat zij door het gebruik hun basisvorm zullen verliezen.

Een Genwakai karateka beoefent het karate nooit enkel fysiek. Hij wordt ook gedwongen een mentale ontwikkeling door te gaan (bunbu ryodo). Het onderwijzen van een techniek is niet enkel een fysieke actie. Het is onze geest die domineert over de techniek. We kunnen concluderen dat een techniek een fysieke actie is, die gecontroleerd wordt door onze geest.

De karate-geest kan getraind worden door het serieus en bewust trainen van kata ( een gevecht tegen één of meerdere denkbeeldige tegenstanders). Kata wordt gezien als het woordenboek van karate. Kata training is zeer belangrijk voor karate, zonder kata bestaat er ook geen karate. Kata bevat alle elementen voor het maken van een goede vechter. Een karateka zal zijn kata oneindig vaak moeten trainen tot in de perfectie, jaren lang. Op Okinawa heeft men dan ook een gezegde, dat het 3 jaar duurt voordat men één enkel kata meester is.

Een ander onderdeel van het leerproces kumite, het al dan niet vooraf geregelde gevecht. Tegenwoordig zie je veel dat het kata losgekoppeld wordt van het kumite, dit door invloed van beide wedstrijdonderdelen. In feite zijn deze twee elementen onlosmakelijk verbonden voor de ontwikkeling van een karateka.

Nadat de basistechnieken tot in de perfectie zijn getraind, is het noodzaak om deze technieken te kunnen toepassen gedurende een werkelijke confrontatie. Dit begint bij voorgeschreven afgesproken gevechten, yakusoku kumite vanuit basis zenkutsu dachi,doorgaande naar het vrije gevecht jiyu kumite, gebruik makende van unsoku (steps). Ook hier is weer duidelijk te zien dat in de ontwikkeling naar de ‘ultieme meester’ alle elementen één voor één worden toegevoegd.

Volgens dit systeem is een ieder, ongeacht leeftijd, geslacht of talent, in staat om karate te leren. Doelstelling is niet om een select groepje topkarateka te maken, maar om als groep een zo hoog mogelijk niveau te bereiken.